Nieuw Begin staat voor de start van een nieuw tijdperk. In 2013/14 heb ik besloten me fulltime met kunst bezig te gaan houden en daar mijn inkomen uit te halen. Een zware periode achterlatend gesymboliseerd in de schaaktorens. De één massief op de achtergrond en de ander letterlijk 'luchtig' op de voorgrond. De bloemen symboliseren groei in de toekomst en met de olifant koestert ik mijn kindertijd en het verleden. Niet wetend wat de toekomst gaat brengen voelt surrealistisch aan. Vandaar de keuze voor het landschap met de lage horizon (vaak gebruikt in het surrealisme) en het wijds uitzicht.
In Paard aan Zet stampt het witte levendige paard fel om zich heen. Het is als een wit schaakstuk paard, dat los breekt uit het vaste stramien van een paardensprong. Het heeft er genoeg van alleen maar twee vakken vooruit en één opzij te zetten. De koningin kijkt op de achtergrond toe. De harten vrouw zit (nog) vast zit in een hokje en kijkt ook toe hoe het paard los komt. Rechtsboven vliegt een vlieger zonder aan een touw vast te zitten In de wolken zijn schaakstukken te herkennen. Alles in dit schilderij ademt het streven naar vrijheid uit en voor het slagen daarin. Het besluit autonoom kunstenaar te worden voelt voor mij als een echte bevrijding. Er breekt een tijd aan van 100% genieten van het werk dat ik doe.
New Yin Yang verwijst naar New York. Het drukke New York met het Vrijheidsbeeld. Het hoofd van dat beeld heeft Yvonne geplaatst op het lijf van een Boeddha beeld, het symbool voor rust. In plaats van de stalen bruggen, die New York rijk is, gaat er een touwbrug naar toe. De tweeslachtigheid van drukte en rust wordt omgekeerd verbeeld: Het drukke New York is in rustige kleuren geschilderd en Boeddha in drukke kleuren.
Afscheid is naar aanleiding van een gedicht 'De Brug' van Toine Lacet, die ik hoorde op een herdenkingsdienst van een kennis. Het gedicht beschrijft de angst voor de dood en spreekt de wens uit:
"Breng jij me weg tot aan de brug?
Ik ben zo bang om daar alleen te staan.
Als we daar zijn, ga dan niet direct terug,
maar wacht totdat ik overga
en zwaai me na..."
Het verse gras is levendig groen geschilderd en de bloemen, mooi van kleur, lijken op handjes die aan het zwaaien zijn. Halverwege de brug hangt de mist die verhult wat er aan de andere kant van de brug is.
Ik heb in deze schilderijen objecten en onderwerpen gebruikt die mij op een of andere manier getroffen hebben of waar ik de schoonheid van inzie: schaakstukken, kaartspel, paarden, touwbruggen, klaprozen New York was een deel van mijn huwelijksreis en de rust (Boeddha) waar ik naar streeft.
